بررسی اپیدمیولوژیک سوانح ترافیکی منجر به مرگ در استان اصفهان در سال 1391

حوادث رانندگی درایران ازلحاظ تعدادقربانیان، دومین عامل مرگ ومیر محسوب میشود. باتوجه به اهمیت وبارناشی ازتصادفات رانندگی لازم است تاباترسیم وتحلیل وضعیت موجودبستراطلاعاتی مناسبی برای پیشگیری وکنترل سوانح جاده ای فراهم شودازطرفی با توجه به اینکه استان اصفهان به دلیل داشتن جاذبه های گردشگری وواقع شدن درشاهراه مواصلاتی اصلی کشوروبا جابه جایی روزانه40میلیون تن بارو30هزار مسافرسهم ده درصدکل حمل ونقل کشوررا دارا می باشد و یکی از مسیرهای پرترافیک به شمار می رودوهمین امر باعث افزایش سوانح جاده ای دراین استان شده است. لذامطالعه حاضرباهدف بررسی اپیدمیولوژی حوادث رانندگی منجربه مرگ دراستان اصفهان درسال1391انجام شده است.                         



موادوروش ها: دراین مطالعه مقطعی-تحلیلی، ازکلیه ی اطلاعات مربوط به مرگ ناشی ازسوانح ترافیکی استان اصفهان درسال1391که توسط سازمان پزشکی قانونی کشورگزارش شد، استفاده شد. برای مقایسه ی فراوانی تصادفات رانندگی منجربه فوت درماه ها و ساعت های مختلف درجاده های برون شهری، در مخرج کسر، از برآورد تعداد کل ترددها در 46 محور استان اصفهان استفاده نمودیم. کلیه ی اطلاعات دریافتی، ابتدا کنترل و سپس با استفاده از نرم افزار آماری Stata 11 مورد تجزیه و تحلیل از نظر متغیرهای اپیدمیولوژیک  قرار گرفت. همچنین رابطه ی بین برخی متغیرهای موثر بر روی تصادف با آزمونهای آماری سنجیده شد.

نتایج: میزان بروزخام ومیزان بروزاستانداردشده سنی به ترتیب4/24و3/24درصد هزارنفر بود. اغلب متوفیان حوادث موردمطالعه مذکر(98/79 درصد) ودرسنین 44-15سال بودند. میزان بروز تصادفات درمحورهای برون شهری براساس کل تعداد ترددهای وسایل نقلیه در محورهای برون شهری استان محاسبه شد، که بیشترین میزان مربوط به ماه شهریورودرساعت6 صبح می باشد. محل تصادف 38/50 درصدازمرگ ومیردرتصادفات برون شهری بود. مرگ اکثر افراد به علت ضربه به سر (02/48 درصد) بوده است. رابطه معناداری بین محل تصادف ومحل فوت ونیزبین نوع خودرومورداستفاده ونحوه وقوع تصادف مشاهده شد.

نتیجه گیری: باتوجه به نتایج حاصل ازاین مطالعه تصادفات منجربه مرگ بیشتر در جنس مذکر، سنین 44-15 سال، تحصیلات پایین، ماه های شهریوروتیررخ داده است. با توجه به  این مطلب که ضربه به سر علت بیش از 40 درصد متوفیان را تشکیل می داد، اقدامات پیشگیرانه و برنامه ریزی های مناسب در جهت کاهش مرگ ناشی از تصادفات، افزیش ایمنی جاده ها و راه ها بخصوص محورهای برون شهری ضروری به نظر می رسد.