@article { author = {نیک فرید, لیدا}, title = {اخلاق مراقبت: رویکردی پرستاری در اخلاق}, journal = {طب و تزکیه}, volume = {25}, number = {1}, pages = {9-18}, year = {2017}, publisher = {معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی}, issn = {1608-2397}, eissn = {2251-6239}, doi = {}, abstract = {مقدمه: در سال های اخیر اخلاق مراقبت یکی از رویکردهای مورد توجه رشته ی پرستاری است که توسط نظریه پردازان اخلاق پرستاری مورد بحث و بسط قرار گرفته است. هدف از این مقاله معرفی پیشینه ی تاریخی این رویکرد و ورود آن در پرستاری است. روش کار: برای تالیف این مقاله مروری جامع  با استفاده از شبکه ی جهان گستر با کلیدواژه های اخلاق مراقبت، اخلاق فمینیستی، مراقبت اخلاقی، اخلاق پرستاری و رویکردهای فلسفی اخلاق پزشکی بدون محدودیت زمانی در پایگاه های ایرانی و بین المللی انجام شد. مقالات مرتبط انتخاب شده و بر اساس اهداف مطالعه این مقاله تدوین شد. نتایج: با توجه به مطالب و مقالات به دست آمده مقاله به بخش های مقدمه، مقدمه ای بر تاریخ اخلاق در حرفه های مراقبت سلامتی، نظریه ی اخلاق مراقبت و اخلاق مراقبت در پرستاری تقسیم شد. در اصل مقاله هر قسمت به تفصیل توضیح داده شده است. مراقبت و به صورت احساس نگرانی و همدلی برای دیگران و داشتن تعهد به آن ها تعریف می شود. اخلاق مراقبت نظریه ای بود که از حرکات فمینیستی شروع شد و بر فعل مراقبت به عنوان یک فضیلت زنانه به عنوان رویکردی برای داشتن تعهد اخلاقی به دیگران یاد می کند. اخلاق مراقبت بر خلاف اخلاق وظیفه گرا و پیامدگرا، جزیی نگر، متن محور، عینی، درگیر و مبتنی بر عواطف است. در سال های اخیر به دلیل اهمیت مفهوم مراقبت در پرستاری، اخلاق مراقبت به عنوان یک رویکرد اخلاقی مورد نیاز برای پرستاری مورد توجه بسیار قرار گرفته است. مقاله به بررسی دانش کنونی و مسیر رو به جلوی توسعه ی اخلاق مراقبت در پرستاری می پردازد. نتیجه گیری: در حال حاضر نظریه پردازان اخلاق در پرستاری رویکرد اخلاق مراقبت را به عنوان رویکرد غالب اخلاقی برای پرستاری قبول نکرده اند اما به جهت کمک به استقلال حرفه ای، لزوم توجه به آن به عنوان متممی برای رویکرد غالب کنونی را مورد بحث قرار داده اند.}, keywords = {کلمات کلیدی: فمینیسم,نظریه ی اخلاقی,اخلاق پرستاری}, url = {https://www.tebvatazkiye.ir/article_52296.html}, eprint = {https://www.tebvatazkiye.ir/article_52296_98fed5253749478d747b506d24d53d66.pdf} } @article { author = {بیجاری, بیتا and عباسی, علی and عسکری, مجید}, title = {فرسودگی شغلی و سلامت عمومی در دانشجویان پزشکی دوره کارورزی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند عنوان مکرری: فرسودگی شغلی در دانشجویان پزشکی}, journal = {طب و تزکیه}, volume = {25}, number = {1}, pages = {19-28}, year = {2017}, publisher = {معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی}, issn = {1608-2397}, eissn = {2251-6239}, doi = {}, abstract = {  مقدمه و هدف : فرسودگی شغلی سندرم روانشناختی متشکل از سه بعد خستگی هیجانی مسخ شخصیت و کاهش احساس کفایت شخصی می باشد که می تواند بر برخی از مشاغل و از جمله دانشجویان پزشکی تاثیر بگذارد. این مطالعه با هدف بررسی شیوع فرسودگی شغلی، و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان پزشکی دوره کارورزی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد. روش کار : در این مطالعه مقطعی(توصیفی تحلیلی )دانشجویان پزشکی دوره کارورزی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بصورت سرشماری شرکت کردند.پرسشنامه های مازلاخ وGHQ12 توسط دانشجویان تکمیل شد .داده ها با نرم افزار SPSS(15) با استفاده از تست های آماری توصیفی و تست کای مربع و آزمون T مستقل مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج : تعداد 92 نفر با میانگین سنی 51/1±74/25 در این مطالعه شرکت کردند میزان پاسخدهی8/94% بود 38% از شرکت کنندگان فرسودگی شغلی متوسط تا شدید داشتند. 9/23% در بعد خستگی هیجانی3/28% در بعد مسخ شخصیت و 7/20% در بعد عدم کفایت شخصی امتیاز بالایی را کسب کردند. میزان سلامت روان غیرنرمال در شرکت کنندگان 5/31% بود که باارتباط آن با فرسودگی شغلی معنی دار بود.(001/0=P)ارتباط معنی داری بین فرسودگی شغلی با سن ،جنس، وضعیت تاهل با فرسودگی شغلی مشاهده نشد نتیجه گیری : نتایج مطالعه نشان داد که فرسودگی شغلی در بین دانشجویان پزشکی شایع می باشد.از اینرو پیشنهاد می شود دانشجویان در جهت کمک گرفتن از مراکز مشاوه تشویق شوند و تسهیلات لازم از جمله کارگاههای مهارت زندگی و کنترل استرس برای آنان در نظر گرفته شود.}, keywords = {فرسودگی شغلی,سلامت عمومی,دانشجویان پزشکی,بیرجند}, url = {https://www.tebvatazkiye.ir/article_52297.html}, eprint = {https://www.tebvatazkiye.ir/article_52297_62cee96bf225dabce792f9248688bb1f.pdf} } @article { author = {موسوی, مسعود}, title = {ارتباط انس با قرآن و سلامت روانی در بین دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران}, journal = {طب و تزکیه}, volume = {25}, number = {1}, pages = {29-36}, year = {2017}, publisher = {معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی}, issn = {1608-2397}, eissn = {2251-6239}, doi = {}, abstract = {چکیده مقدمه: فشار روانی یکی از رایج ترین بیماری های زمان معاصر است و حدود شش درصد کل جمعیت جهان از بیماری های روانی رنج می برند. در این میان دین نقش حمایت کننده در این زمینه دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر انس با قرآن بر سلامت روانی در بین دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران به انجام رسید. روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی-تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال 1393 انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای مشتمل بر سه بخش اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه انس با قرآن و آزمون سلامت روان بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS.18و آزمون های آماری همبستگی پیرسون، تی تست و ANOVA انجام شد. یافته ها: در مولفه سلامت روانی از بین 4 حیطه متعلق به این مولفه، بیشتر دانشجویان در وضعیت سالم قرار داشتند. بین دو متغیر انس با قران و نگرش به قران رابطه معنادار وجود داشت. همچنین رابطه معنی داری بین دو مولفه انس با قرآن و نگرش به قرآن با سلامت روان دانشجویان مورد مطالعه مشاهده شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج بین انس با قرآن و نگرش به قرآن با سلامت روانی رابطه معنادار وجود دارد. لذا برنامه ریزی در راستای ایجاد فرهنگ انس با قرآن و ترویج روش هایی که دانشجویان را به این سمت سوق می دهد، از اهمیت برخوردار می باشد.}, keywords = {سلامت روانی,انس با قرآن,دانشجویان}, url = {https://www.tebvatazkiye.ir/article_52298.html}, eprint = {https://www.tebvatazkiye.ir/article_52298_c0d6d475fb051ed771568303d2e72d29.pdf} } @article { author = {جوشن, سمیه and شاه حسینی, رضا and فطرس, محمد حسن}, title = {ارزیابی کارایی فنی بیمارستانهای آموزشی تحت پوشش دانشگاههای علوم پزشکی استان تهران با استفاده از تحلیل پوششی داده ها قبل و بعد از اجرای طرح تحول سلامت}, journal = {طب و تزکیه}, volume = {25}, number = {1}, pages = {37-48}, year = {2017}, publisher = {معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی}, issn = {1608-2397}, eissn = {2251-6239}, doi = {}, abstract = {مقدمه: بیمارستان ها به عنوان بزرگ ترین و پرهزینه ترین واحد عملیاتی نظام بهداشت ودرمان از اهمیتی خاص برخوردارند. میزان کارایی می تواند معیاری برای سنجش عملکرد و بهره وری مصرف منابع در بیمارستان ها باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کارایی فنی بیمارستانهای آموزشی تحت پوشش دانشگاههای علوم پزشکی استان تهران با استفاده از تحلیل پوششی داده ها قبل و بعد از اجرای طرح تحول سلامت انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و ماهیتاً پیمایشی-توصیفی است. در این مقاله کارایی نسبی 32 بیمارستان طی سالهای92-93 مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور از تکنیک تحلیل پوششی داده ها، فرم پوششی و با ماهیت ورودی با فرض بازده متغیر نسبت به مقیاس، استفاده شد. اطلاعات مورد نیاز از منابع مستندات علمی و داده های مربوط به شاخص های ورودی و خروجی نیز از وزارت بهداشت جمع آوری و از نرم افزار DEAP < /span> برای تحلیل استفاده گردید. یافته ها: میانگین کارایی مدیریتی بیمارستان های مورد مطالعه قبل و بعد از طرح تحول 974/0 بود. در کارایی فنی نیز قبل و بعد از طرح تحول میانگین کارایی 961/0 و 955/0 بود. در هر سه نوع کارایی فنی، مدیریتی و مقیاس رابطه معنی داری بین نمره کارایی بیمارستان ها قبل و بعد از طرح تحول مشاهده نشد(05/0

). نتیجه گیری: با توجه به آنچه گفته شد به نظر می رسد که طرح تحول سلامت تغییر چندانی بر کارایی بیمارستان ها نداشته و کارایی بیمارستان های مورد مطالعه در هر سه دانشگاه از نظر آماری معنی دار نبود. به طور کلی اگرچه کارایی بیمارستانهای مورد مطالعه در حد مطلوب بوده است اما مدیران باید برای ارتقای بیشتر کارایی بیمارستانها تلاش بیشتری بکنند و برای نیل به آن برنامه ریزی لازم را انجام دهند.}, keywords = {کارایی,بیمارستان,علوم پزشکی,تهران,تحلیل پوششی داده ها}, url = {https://www.tebvatazkiye.ir/article_52299.html}, eprint = {https://www.tebvatazkiye.ir/article_52299_c3019de02136d89b38dbe8c18b674ee4.pdf} } @article { author = {خزاعی, مجید}, title = {شیوه های آموزش پزشکی نظری پس از اسلام و مقایسه آن با روش های جدید تدریس}, journal = {طب و تزکیه}, volume = {25}, number = {1}, pages = {49-56}, year = {2017}, publisher = {معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی}, issn = {1608-2397}, eissn = {2251-6239}, doi = {}, abstract = {مقدمه: آموزش طب قبل از اسلام برگرفته از آموزش طب در یونان باستان بود اما پس از اسلام دچار تحول و شکوفایی شگرفی شد. اولین نکته و در عین حال مهمترین آن، آموزش طب به افراد دارای صلاحیت اخلاقی بود که پس از اسلام به طور گسترده تری شاهد این روش آموزش بودیم. هدف این مطالعه بررسی مقایسه ای بین روشهای امروزی تدریس دروس نظری با روشهای دوران پس از اسلام می باشد. روش بررسی: در این مطالعه، با استفاده از مقالات موجود در سایتهای معتبر علمی شامل Pubmed، Scopus، Magiran ، SID و کتابهای مرتبط به بحث آموزش پزشکی در دوران پس از اسلام و روشهای جدید آموزش پزشکی، نکته برداری انجام شد و به صورت یک مقاله مروری مطالب گردآوری گردید. یافته ها: آموزش پزشکی به دو دسته آموزش نظری و آموزش عملی تقسیم می گردید. ساده ترین روش تدریس نظری، حلقه زدن دور استاد بود که برای اولین بار توسط پیامبر اکرم انجام شد.  سایر روشها مثل مباحثه، تأکید بر حل مسئله که امروزه از آن به عنوان Problem-Based Learning یا PBL یاد می شود، استفاده از الگوریتم و جدول بندی و ارائه مطالب آموزشی در قالب نظم بود. در کنار روشهای تدریس نظری، داشتن و ارائه طرح درس نیز کمک زیادی به یادگیری مطالب آموزشی می نمود. نتیجه گیری: مقایسه روشهای مختلف آموزش طب در آن دوران با روشهای که امروزه به عنوان روشهای نو در تدریس بکار می رود نشان می دهد آموزش پزشکی در دوران پس از اسلام از برنامه و اصول منظم و مشخصی برخوردار بوده و این اصول هم در محتوای درسی و هم در شیوه های تدریس بوده است که بسیاری از آنها با اصول آموزش پزشکی امروزه مطابقت دارد.}, keywords = {آموزش,پزشکی,دوران پس از اسلام}, url = {https://www.tebvatazkiye.ir/article_52300.html}, eprint = {https://www.tebvatazkiye.ir/article_52300_9e94019ae3df128c353c86eb0a9d67ef.pdf} }