بررسی رابطه بین سبک های مدیریت با اثر بخشی سازمانی در دفاتر استعدادهای درخشان دانشگاه های علوم پزشکی کشور

نویسندگان

1 استادیار، مدیر گروه مدیریت،موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی – تهران

2 استادیار ، موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی – تهران - ایران

3 کارشناس ارشد مدیریت آموزشی ، وحد الکترونیک ، دانشگاه آزاد اسلانی – تهران – ایران

چکیده

زمینه تحقیق: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سبک های مدیریت و اثربخشی سازمانی در دفاتر استعدادهای درخشان دانشگاه های علوم پزشکی کشور بود.
روش مطالعه: مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از کلیه مدیران و کارکنان دفاتر استعدادهای درخشان دانشگاه های علوم پزشکی کشور به تعداد 250 نفر که طبق فرمول کوکران تعداد 150 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به همین منظور برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سبک های مدیریت لیکرت و اثربخشی سازمانی پارسونز استفاده شد. پس از جمع آوری اطلاعات برای تجزیه و تحلیل داده ها از رو شهای آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل و تحلیل رگرسیون و نرم افزار SPSS استفاده شد.
یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که فرضیه اصلی تحقیق: رابطه سبک های مدیریت با اثربخشی در دفاتر استعدادهای درخشان دانشگاه های علوم پزشکی کشور معنادار م یباشد ( 000 / r=0/47 , P=0 ). طبق نتایج دیگر پژوهش بیشترین نمره همبستگی مربوط به سبک مدیریت مشارکتی بود و مشخص شد که بین سبک مدیریت مشارکتی و اثربخشی سازمانی، رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد( 47 / r=0 )، همچنین بین سبک خیرخواهانه( 41 / r=0 ) و مشورتی( 44 / r=0 ) با اثربخشی سازمانی رابطه معنادار وجود داشت، ولی بین سبک مدیریت استبدادی و اثربخشی سازمانی رابطه معناداری یافت نشد.
نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که به کارگیری سبک مشارکتی در سازمان های آموزشی مانند دانشگاه ها ضروری می نماید.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The relationship between management styles and organizational effectiveness at the offices of the talented students of medical universities in Iran

نویسندگان [English]

  • asghar zamani 1
  • mahtab pouratashi 2
  • fatemeh jahanseirkajani 3
1 assistant professor, department chair of management, institute for research &planning in higher education,Tehran-iran
2 assistant professor,institute for research &planning in higher education,Tehran-iran
3 Master student of educational management, E- Campus ISLAMIC AZAD UNIVERSITY-tehran-iran
چکیده [English]

background and objective : The present paper aims to study the relationship between management styles and organizational effectiveness in exceptional talents office of the universities of medical sciences all over the country.
methods: The present study is a descriptive correlational study .The statistical population includes all managers and personnel of the exceptional talents office of the universities of medical sciences all over the country for 250 among whom the number of 150 ones has been selected as sample base on Cochran’s formula. Accordingly for data collection, Likert leadership style questionnaire and Parsons organizational effectiveness model are applied. After data gathered, they are analyzed by Pearson Correlation Coefficient, Independent t test, Regression analysis and SPSS software.
results: The results show that the research main hypothesis, the management styles and organizational effectiveness in exceptional talents office of the universities of medical sciences all over the country have a significant relationship (r=0.47, P=0.000). Based on other research results, the highest correlation grade is for participatory management and it is determined that there is a significant and direct relationship between participatory management style and organizational effectiveness, (r=0.47), moreover, there is a significanr relationshipbetween charity style (r=0.41) and consultative style (r=0.44) with organizational effectiveness. However, there was no significant relationship between despotic management style and organizational effectiveness. .Also,
the findings show that 68 people used participatory management style, 47 ones used autocratic management style and the rest used advisory and benevolent styles.
conclusion: Based on the findings of study,it can be concluded that the use of participatory style in educational organizations such as universities is necessary.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Management Styles
  • Organizational Effectiveness
  • Exceptional Talents Offices

مراجع

الوانی، سیدمهدی(1382). رفتار سازمانی. چاپ شانزدهم، انتشارات مروارید، ص 59.
رابینز، استیفن(1381). رفتار سازمانی، ترجمه علی پارساییان و سید محمد اعرابی. تهران: نشر پژوهش‌های فرهنگی.
زکی، محمدعلی؛ گودرزی، حسن؛ سوری، زهره(1392). بررسی رابطه بین سبک مدیریت با اثربخشی سازمانی. فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی، سال چهارم، شماره 16، صص 172- 149.
سید جوادین، سیدرضا(1386). نظریه‌های مدیریت و سازمان. انتشارات نگاه دانش، چاپ اول، جلد دوم، ص 91.
عابدینی، مهنوش؛ شهابی فر، لیلا(1391). بررسی رابطه سبک مدیریت مدیران با اثربخشی سازمانی در مدارس ابتدایی آموزش و پرورش شهرستان باوی، پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه فرهنگیان استان هرمزگان.
مصدق راد، علی محمد(1384). بررسی رضایت شغلی کارکنان با سبک مدیریت بیمارستان‌های دانشگاهی شهر اصفهان در سال 1382. پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی، ص 12.
 
Hodge, B. J and Anthony, W. P. (1998). Organization Theory, London, Allyn and Bacon Inc.
Ibrahim, Ali. S, Al- Taneiji,Shaikah. (2012). Principal leadership style, school performance,and principal effectiveness in Dubai schools. International Journal of Research Studies in Education, Faculty of Education,United Arab Emirates University,UAE.
Likert,Rensis. (1961). Human Organization. New York: McGraw- Hill. Rojas, R. (2000). AReview of Models for Measuring Organizational Effectiveness Among for Profit and Nonprofit Organizations. Non Profit Management and leadership,11 (1). pp 97- 104.
Mosadeghrad, A. M. (2004). Study of relationship between employee’s job satisfaction with manager’s styles in Isfahan collegiate hospitals. Social and Humanities Bulletin, 12, 143- 176. (In Persian).
Mills , A. J. , Durepos, G. & Wiebe, E. (2010). Encyclopedia of case study research, Thousand Oaks, CA, US: SAGE Publications.
Zaki MA, Adibi sade M, Yazdkhasti B. (2010). The study organizational effectiveness of Esfahan schools. J Social Sciences and Humanities of Shiraz Unive, 24 (2): 27- 43. (Persian).
 
طب و تزکیه
دوره 26، شماره 2
اردیبهشت 1396
صفحه 129-144

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار