بررسی میزان آگاهی اعضای هیأت علمی دانشگاههای علوم پزشکی کشور از سیاستهای تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی و ارزیابی نقاط قوت و ضعف این سیاستها از نگاه ایشان

نوع مقاله : پژوهشی (Original Research)

نویسندگان

1 سایر، مرکز ایده پروری و نوآوری پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران،

2 سایر، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران،

3 دانشیار، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

4 استادیار، مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

چکیده

بسته های تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی به عنوان سیاست اصلی حوزه آموزش علوم پزشکی کشور از سال 1394 اجرا شده است. اعضای هیات علمی دانشگاههای علوم پزشکی به عنوان ذینفعان اصلی این سیاست شناسایی و اطلاع رسانی لازم از طرق مختلف در خصوص این بسته ها به ایشان صورت گرفته است. مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان اطلاع و بازخوردگیری از این ذینفعان صورت گرفته است.
این مطالعه در سه مرحله نمونه گیری از بین جامعه آماری مطالعه، گردآوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل اطلاعات انجام شد.
بیش از 63 درصد از اعضای هیات علمی از اجرای بسته های تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی اطلاع داشتند و عمده اطلاعات خود را از نشست های دانشگاهی کسب نموده بودند. بسته حرکت به سمت دانشگاههای نسل سوم برای شرکت کنندگان جالب تر بوده و باتوجه به کدگذاری اطلاعات کیفی، 34 گروه نقطه قوت و 53 گروه تقطه ضعف در محتوا و شیوه اجرای بسته ها ذکر گردیده است.
بحث و نتیجه گیری: در مناطق آمایشی مختلف، تفاوتهای زیادی در میزان آگاهی اعضای هیأت علمی درخصوص بسته های تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی دیده شده و در کل علیرغم اینکه فعالیتهای ترویجی در زمینه برنامه تحول و نوآوری در آموزش، تا کنون نیز دستاوردهای مثبتی را به همراه داشته است، ولیکن نیازمند تقویت و برنامه ریزی دقیقتر و عملی تر، از طریق روش های موثرتر مانند مشارکت اعضای هیات علمی در نشست های دانشگاهی می باشد.

کلیدواژه‌ها


  1. Abbasi A, Motazedian, Rasul, Mirzaei, Mohamad Ghasem. Review the barriers  of public policy implementation in government agencies. Human Resouces Management Researches 2016;6 (2).
  2.  LAURENCE J. O’TOOLE J. THE THEORY–PRACTICE ISSUE IN POLICY IMPLEMENTATION RESEARCH. Public Administration. 2004;82 (2).
  3.  Bryson JM. WHAT TO DO WHEN STAKEHOLDERS MATTER, Stakeholder Identification and Analysis Techniques. Public Management Review 2004;6(1).
  4.  Pourabbasi A HR, Rajabi F, Heidarzadeh A, Aghai meibodi H R, Ghomian Z, et al. comprehensive health higher education plan, a model for plicy making in health higher educaion in ministry of health in Iran. Iranian Journal of Medical Education. 2015;15.
  5. Larijani B, et al. Medical education on the path of transformation and innovation. 1, editor. Tehran: Tehran University of Medical Sciences 2017.
  6. Zahra Kheiry AH, Ata Pourabbasi, Hasan Givarian. Designing An Intersectoral Collaboration Model for Implementing Spatial Planning policy of Medical Higher Education in Iran, Study Protocol teb va tazkiye. 2018;27(2).
  7. Ata pourabbasi A, Hamid Akbari , Zahra Kheiry , Reza Dehnavieh , Somayyeh Noorihekmat , Seyyed Hamed Rahimi , Bagher Larijan. Packages for reform and innovation in medical education in Islamic Republic of Iran; a conceptual framework. teb va tazkiye 2017;26 (1).
  8. Peter Maassen BS. The knowledge triangle, European higher education policy logics and policy implications. Higher Education. 2011;61.
  9. Larijani B. Global Evidence and National Experiences for Reform and Innovation of Medical Education. 2018.
  10. Alvani M, Sharifzadeh, Fattah Public Policy Process 14, editor. Tehran: Allame Tabatabaei University 2015.
  11. Zahra Kheiry HA, Solmaz Sadat Naghvai Alhosseini, Ata pourabbasi. Using Media in Implementation of packages for reform and innovation in medical education; Practical experience. teb va tazkiye. 2017;26 (1).