به هر فرآیندی که بدون تغییر در ساختار DNA موجب تفاوت در فنوتیپ یا بیان و عملکرد ژن شود، اپی ژنتیک می گویند. ممکن است این تغییر در تقسیم سلولی و در چند نسل باقی بماند، اما هیچ گونه تغییری در تناوب DNA ایجاد نشود. تغییرات اپی ژنتیک را می توان تغییرات پایداری در بیان ژن دانست که در طی تقسیمات بعدی سلول به سلول های دختری، به ارث می رسند و این تغییرات ناشی از تغییر در توالی بازها در DNA نیستند. تغییرات اپی ژنتیک به عنوان عامل محافظتی یا یک ریسک فاکتور برای بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان در نظر گرفته می شوند. عوامل محیطی و تغذیه می توانند از طریق تغییرات اپی ژنتیکی برروی موجود زنده تاثیر بگذارند. نقش بعضی از مواد غذایی و ریزمغذی ها در ایجاد تغییرات اپی ژنتیکی اخیراً بسیار مورد توجه قرار گرفته اند که ما در این مطالعه به تعدادی از این موارد اشاره می کنیم. مقاله حاضر یک مقاله مروری است که از طریق جستجو از بین جدیدترین مقالات در مورد ارتباط بین تغذیه، سرطان و اپی ژنتیک انجام گرفته است.
)