زمینه و هدف: مصرف سیگار به عنوان ارزانترین و رایج ترین مواد اعتیاد آور دارای عوارض زیانبار جسمی و روانی است. بر اساس پژوهشهای انجام گرفته، مصرف سیگار در دانشجویان رو به افزایش است. هدف پژوهش حاضر مقایسه نگرش مذهبی و سلامت عمومی بین دانشجویان سیگاری و غیر سیگاری و رابطه نگرش مذهبی و سلامت عمومی دراین دو گروه بود.روش بررسی: سلامت عمومی و نگرش مذهبی در 1065 نفر از دانشجویان سیگاری و غیر سیگاری یکی از دانشگاه های کرمان مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه از دو پرسشنامه سلامت عمومیGHQ و نگرش سنج مذهبی استفاده گردید که به صورت خود ایفا توسط دانشجویان تکمیل شد. داده های این پژوهش، با روش های آمار توصیفی، تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و آزمون معنی داری t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.یافته ها: دانشجویان سیگاری در مقایسه با دانشجویان غیر سیگاری از سلامت عمومی و نگرش مذهبی پایین تری برخوردار بودند. همچنین، بین نگرش مذهبی وسلامت عمومی در دانشجویان سیگاری وغیر سیگاری رابطه مستقیم وجود داشت.نتیجه گیری: نگرش مذهبی با نزدیک کردن فرد به خدا و رهایی از احساس ناامیدی او را ازبی هدفی می رهاند و این می تواند منجر به کاهش افسردگی و اضطراب و کاهش میزان مصرف سیگار و حتی باعث بهبود نسبی کیفیت زندگی افراد مصرف کننده سیگار شود. از این رو با توجه به پیامد های روانی و جسمی مضر ناشی از مصرف سیگار، اطلاع رسانی از طریق مبلغین مذهبی میتواند در کاهش مصرف و عوارض سیگار مفید واقع شود.
نژادنادری, سمیرا, نژادنادری, سمیرا, دیوسالار, کوروس, محمودی, مجید, & دره کردی, علی. (1396). بررسی مقایسه ای نگرش مذهبی و سلامت عمومی در دانشجویان سیگاری و غیر سیگاری. طب و تزکیه, 21(2), 18-.
MLA
سمیرا نژادنادری; سمیرا نژادنادری; کوروس دیوسالار; مجید محمودی; علی دره کردی. "بررسی مقایسه ای نگرش مذهبی و سلامت عمومی در دانشجویان سیگاری و غیر سیگاری". طب و تزکیه, 21, 2, 1396, 18-.
HARVARD
نژادنادری, سمیرا, نژادنادری, سمیرا, دیوسالار, کوروس, محمودی, مجید, دره کردی, علی. (1396). 'بررسی مقایسه ای نگرش مذهبی و سلامت عمومی در دانشجویان سیگاری و غیر سیگاری', طب و تزکیه, 21(2), pp. 18-.
VANCOUVER
نژادنادری, سمیرا, نژادنادری, سمیرا, دیوسالار, کوروس, محمودی, مجید, دره کردی, علی. بررسی مقایسه ای نگرش مذهبی و سلامت عمومی در دانشجویان سیگاری و غیر سیگاری. طب و تزکیه, 1396; 21(2): 18-.