بیماری سرطان بر پایه و اساس اختلالات ژنتیکی بنا نهاده شده است. به همین دلیل امروزه نقش بسیار مهم در این دسته از بیماریها را برای آن در نظر میگیرند. این اختلالات می تواند بزرگ(در مقیاس مولکولی) در حد کروموزوم و یا بسیار کوچک در حد نوکلئوتید باشد که نهایتاً نجر به تغییرات غیرقابل بازگشت در سلول می گردد. روش های تکنیکی مرسوم در ژنتیک سرطانی عمدتاً بر پایه بررسی های مولکولی و یا سیتوژنتیکی می باشد. بر این اساس قادر خواهیم بود سرطان های فامیلیال را در خانواده غربال کرده و در برخی موارد خواهیم توانست به تشخیص بیماری و یا بررسی احتمال عود، میزان پاسخگویی به درمان و پیش بینی پیش آگهی سرطان کمک کنیم. در بعد درمانی، روش های ژن درمانی عمدتاً به عنوان درمان مکمل و نه قطعی به کار می روند. در این مقاله سعی بر این خواهد بود تا کلیاتی از کاربرد این علم در سرطان مورد بحث قرار گیرد.
)