اگرچه صنعت مراقبت بهداشتی نسبتا دیرتر از سایر سازمان ها در خط بی پایان مسابقه کیفیت شروع به حرکت کرده است ولی خوشبختانه این قاعده کلی وجود دارد که آغاز کنندگان با تاخیر، از آموخته های پیشگامان که با قیمت گزاف فراهم شده درس می آموزند و می توانند از چاله هایی که پیشروان در آن افتاده اند اجتناب ورزند. تمایل صنعت مراقبت بهداشتی به مقوله های کیفیت و مدیریت کیفیت فراگیر بطور خود جوش در دهه 1980 آشکار شده است و نیز با در هم ادغام شدن و پیچیده تر شدن سازمان های مراقبت بهداشتی در کشورهای پیشرفته، لزوم برنامه ریزی استراتژیک مبتنی بر کیفیت وجود دارد. ازدید اقتصادی، مراقبت بهداشتی یک کالاست و ارزش آن در خلال فعالیت خریداران و فروشندگان آن در محل بازار مشخص شده است. کارایی بازارهای مراقبت بهداشتی مانند سایر بازارها بستگی به سه پارامتر دارد تعادل مقداری طرفین داد و ستد، عوامل خارجی، قابلیت استفاده اطلاعات برای تمام شرکت کنندگان در جریان داد و ستد.صرفنظر از اینکه مرکزیت هر فعالیت حرفه ای، تلاش مداوم برای بهبود عملکرد است و بر این اساس موسسات مراقبت بهداشتی نیز همچون سایر سازمان ها از چنین تلاشی فروگذاری نکرده اند؛ فلسفه توجه به امر کیفیت مراقبت، وجود مسایل و مشکلات در قلمرو مراقبت بهداشتی ه سریعتر آنکه بتوان آن ها را مشخص نمود بوجود می آیند. مراقبت بیمار بر حرف کلینیکی متعددی تمرکز دارد از آن جمله: پزشکی، پرستاری، داروسازی، تغذیه تنفس درمانی، فیزیوتراپی شغل درمانی و در تمام این رده های شغلی، کیفیت تصمیمات کلینیکی وابسته به کیفیت اطلاعات قابل استفاده برای تصمیم گیرندگان است و لذا آن سیستمی که اطلاعات را جهت مراقبت بیمار اراده می کند بسیار ضروری و حیاتی می باشد.وجود ارتباط کامل میان تصمیم گیری پزشکی تجمع داده های کلینیکی، هزینه های مراقبت بهداشتی، دست اوردهای بیمار از مراقبت، و کیفیت مراقبت بوضوح مشخص است و عرضه مراقبت با کیفیت و هزینه اثربخش، مستلزم بکارگیری ابزارهای موثر در پشتیبانی تصمیم گیری مبتنی بر سیستم اطلاعات مراقبتی با کیفیت است. نتیجه آنکه: کیفیت مراقبت در گرو عوامل عدیده از آن جمله کیفیت اطلاعات است، و در هر حال افزایش کیفیت منجر به کاهش هزینه ها خواهد شد.
)