1
استاد جراحی عمومی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران.
2
معاونت آموزشی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی
چکیده
زمینه و هدف: خدمات بهداشتی و درمانی یکی از نیازهای اساسی هر جامعه است. ذینفعان بهداشت و درمان مردم هستند، در نتیجه حرفه پزشکی و گروه‌های مرتبط با آن باید به اصول و قوانین اخلاقی خاصی پایبند باشند. هدف این پژوهش ارائه راهبردهای توسعه و تبیین مفهوم اخلاق حرفهای در نظام سلامت از دیدگاه اسلام و چگونگی توانمندسازی دانشجویان در این زمینه می باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مرور روایی است که در بازه زمانی آبان ماه 1400 لغایت دی ماه 1401 انجام شد. این تحقیق با تحلیل برترین اسناد ملی، کتب مرجع، اسناد مرتبط با اخلاق حرفهای و سایر متون علمی مرتبط، مفاهیم پیشین اخلاق حرفهای، راهبردهای موجود و ترکیب مولفه‌های مختلف آن در سلامت در منابع داخلی و خارجی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در پژوهش حاضر ضمن تبیین و تعریف مفاهیم اخلاق حرفه ای، روش های تعمیق و اجرای مصادیق اخلاق حرفه ای مورد بحث و بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که گنجاندن اخلاق حرفهای در برنامه‌های آموزشی، اجرای مؤثر آن توسط گروه‌های آموزشی و اصلاح فرآیندهای آموزش اخلاق حرفهای می‌تواند در ارتقای کیفیت خدمات و اعتمادسازی در حوزه سلامت مؤثر باشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از اهمیت پرداختن و اجرای پر رنگتر مقوله اخلاق حرفه ای در برنامه های آموزشی دانشجویان رشتههای مختلف علوم پزشکی میباشد. در این راستا برگزاری جلسات تخصصی موثر است. همچنین تشکیل کارگروهی برای تدوین استانداردهای مربوطه در وزارت بهداشت ضروری بنظر میرسد.
امامی رضوی, سید حسن, & امیرخانی, منظر. (1402). اعتلای اخلاق اسلامی حرفه ای در سلامت: مفهوم شناسی، راهبردها، طرح در برنامه های آموزشی. طب و تزکیه, 32(1), 16-1.
MLA
سید حسن امامی رضوی; منظر امیرخانی. "اعتلای اخلاق اسلامی حرفه ای در سلامت: مفهوم شناسی، راهبردها، طرح در برنامه های آموزشی". طب و تزکیه, 32, 1, 1402, 16-1.
HARVARD
امامی رضوی, سید حسن, امیرخانی, منظر. (1402). 'اعتلای اخلاق اسلامی حرفه ای در سلامت: مفهوم شناسی، راهبردها، طرح در برنامه های آموزشی', طب و تزکیه, 32(1), pp. 16-1.
VANCOUVER
امامی رضوی, سید حسن, امیرخانی, منظر. اعتلای اخلاق اسلامی حرفه ای در سلامت: مفهوم شناسی، راهبردها، طرح در برنامه های آموزشی. طب و تزکیه, 1402; 32(1): 16-1.
)