مقدمه: قدرت برقراری ارتباط با بیمـار یکی
از ضروریات حرفه پرستاری و پزشکی بوده که به استناد آن مشکلات بیماران تعیین و به
استنـاد آن برنامـه ریزی مراقبتـی درمانـی تنظیـم می گردد . مدیریت ارتباط با
بیمار یک نگرش همراه با تغییر استراتژیک فرایندی سازمانی و تکنیکی است که به واسطه
آن یک سازمان درمانی می کوشد کسب و کارش را حول رفتار رضایت بیماران به صورت بهتری
مدیریت کند.
مواد و روش ها : این پژوهش یک مطالعه توصیفی
- تحلیلی است که به روش مقطعی انجام شده است. جامعه مورد پژوهش شامل بیماران در
حال ترخیص در بیمارستان های آموزشی- درمانی با دوره بستری 15 روزه بوده است که به هنگام ترخیص مورد
مصاحبه و پرسشگری قرار گرفته اند.حجم نمونه
با استفاده از روابط نمونه گیری تصادفی 100 بیمار انتخاب شد.
یافته ها:
روش گرد آوری داده ها استفاده از پرسشنامه معتبر بوده که توسط اساتید
مدیریت مورد تائید قرار گرفت ، که با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روش Test-Retest پایایی
پرسشنامه به اندازه82% محاسبه شد. برای تعیین رابطه بین هر متغیر و وضعیت رضایت
بیماران از تست های آماری فیشر و آزمون t استفاده شد.رضایت بیماران از خدمات
بیمارستانی شامل خدمات پزشکی، پرستاری ، پاراکلینیک ،محیط و خدمات بخش ها و ترخیص
در حالت کلی به ترتیب کاملاًً راضی، راضی ، تاحدی راضی ، ناراضی و کاملاً ناراضی
به میزان 2 /13 ، 45 ، 1/20 ، 6/7 و 8/2 بوده است.همچنین مشاهده گردیدکه رابطه
آماری معنا داری بین سن بیماران و میزان رضایت آنان از خدمات پرسنل پرستاری (012/0 p=) و پرسنل محیط و خدمات بخش ها (009/0p=) وجود دارد.
نتیجه گیری:
به منظور افزایش میزان رضایت بیماران از خدمات بیمارستانی ، لازم است که خدمات
بیمارستانی را بهبود و ارتقا داد. همچنین استفاده از مدلی بر پایه مدیریت ارتباط
با بیماران به منظور افزایش میزان رضایت بیماران در بیمارستان های آموزشی ضروری به
نظر می آید.
)