حق مصرف کننده محصولات دارویی و پزشکی بر آموزش در حقوق ایران و فقه امامیه با ویکردی به اسناد اتحادیه اروپا

نوع مقاله : پژوهشی (Original Research)

نویسندگان

1 استاد تمام دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی (ره)

2 دانشجوی دکترای حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی (ره)

چکیده

مصرف کننده محصولات دارویی و درمانی بر اساس ادله عام انصاف و عدالت باید از حمایت قانون گذار بهره‌ مند گردد که در این راستا وفق اسناد اتحادیه اروپا و نیز منشور حقوق بیماران هم چنین دستورالعمل‌های متعدداین اتحادیه، باید مبادرت به آموزش به بیماران به عنوان مصرف کننده محصولات دارویی و پزشکی بپردازد. طبق دستور‌العمل‌های اتحادیه اروپا، تولید کننده مکلف است تا با در نظر گرفتن بروشورهایی در بسته بندی‌های محصولات دارویی، اطلاعاتی در باب نحوه مصرف، نگهداری، افزایش میزان تأثیر گذاری و آموزش‌های لازم در باب نحوه حفاظت از محصولات دارویی نیز حتی در باب محل نگهداری داروها نیز آموزش‌های لازم را ارایه کند. در حقوق ایران نیز در این رابطه، از تعیین تعهد تولید کنندگان محصولات دارویی بر آموزش به بیماران غفلت ورزیده؛ ولی انجمن‌های حامی مصرف کننده را مکلف نموده است تا آموزش‌های لازم را به بیماران و مصرف کنندگان ارایه دهند. همچنین در فقه امامیه هرچند به عبارات حق بر آموزش مصرف کننده اشاره‌ای نشده است؛ ولی وفق عمومات قاعده تحذیر باید حکم به لزوم ارایه آموزش به بیماران نمود که بر این اساس باید اولاً آموزش‌های لازم با شرایط خاص، به بیماران ارایه گشته و در ثانی به اطلاع بیماران برسد. همچنین قاعده قاعده وجوب اعلام الجاهل فیما یعطی نیز موید این مدعاست. لذا پیشنهاد می‌شود تا در قانون خاص، قانون گذار در راستای حمایت از حقوق مصرف کننده به تبیین حق بر آموزش در دوره‌های مختلف سنی به ویژه بیماران، حق بر آموزش را بر عهده تولید کننده محصولات دارویی قرار داده و تولید کننده محصولات دارویی را مکلف به ارایه آموزش‌های لازم در این زمینه نماید.

کلیدواژه‌ها